Ik heb voor mijn website bewust voor de titel Opvoedende Genade gekozen. Hieronder zal ik uitleggen waarom.
Voor de uitdrukking opvoedende genade heb ik mij laten inspireren door de tekst in Titus 2:11-13: Want de genade Gods is verschenen, heilbrengend voor alle mensen, om ons op te voeden, zodat wij de goddeloosheid en wereldse begeerten verzakende, bezadigd, rechtvaardig en godvruchtig in deze wereld leven, verwachtende de zalige hoop en de verschijning der heerlijkheid van onze grote God en Heiland, Christus Jezus…..`
Ik ben God heel dankbaar dat ik zijn grote genade heb leren kennen voor ons mensen. Wij die zondaren waren worden verzoend en gerechtvaardigd door wat Jezus voor ons gedaan heeft. Toen ik me dat bewust werd in mijn leven gaf dat een soort gevoel van opluchting. Verlost van de kramp om door je eigen inspanningen rechtvaardig voor God te worden. Verlost van de schuld van de zonde. Eindelijk vrij! En heerlijk om te weten dat Hij dat voor iedereen volbracht heeft.
Maar wat dan? En hier ontdekte ik toch een soort gelatenheid in mijn eigen leven. Zoiets van…….eigenlijk hoef ik me nergens meer druk om te maken want Hij maakt toch wel alles goed. En als je eens de mist in gaat in je leven……maakt eigenlijk niet zo heel veel uit want God doet alles toch medewerken ten goede en alles is in zijn hand. En zo werd het eerste enthousiasme meer een soort blijde gelatenheid.
Een gelatenheid die ik al lezende in de Bijbel niet herkende. Ook niet in de brieven van Paulus. Ik las over heiliging (1 Tess. 4:3) , over een ten bloeden toe weerstand bieden aan de zonde (Hebr.12:4), over het actief afleggen van de oude mens en het aandoen van de nieuwe (Ef.4:22-24), over gelovigen die Gods koninkrijk missen als gevolg van hun levensstijl (Gal.5:21) en zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan.
Mijn conclusie: de genade van God moet mij zeker niet passief of inactief maken! En daarom heb ik gekozen voor de uitdrukking: opvoedende genade. De genade is ons niet gegeven om daarna Gods wateren over Gods akker te laten stromen. Nee, de genade is ons gegeven om ons op te voeden tot een rechtvaardig en godvruchtig leven.
Met andere woorden: de genade is het begin van een leven waarin God je opvoedt, leert om rechtvaardig en godvruchtig te leven. Hoe leert Hij ons dit?
Hier valt heel veel over te zeggen, maar ik wil hier een eerste aanzet geven. Deze komt uit:
Rom.15:4: Al wat namelijk tevoren geschreven is, werd tot ons onderricht geschreven, opdat wij in der weg der volharding en van de vertroosting der Schriften de hoop zouden vasthouden.
2 Tim.3:16: Elk van God ingegeven schriftwoord is ook nuttig om te onderrichten , te weerleggen, te verbeteren en op te voeden in de gerechtigheid, opdat de mens Gods volkomen zij, tot alle goed werk volkomen toegerust.
Genade zou je moeten leiden naar DE SCHRIFT. Hiermee bedoelde Paulus in eerste instantie datgene wat toendertijd bekend stond als de schrift, namelijk ons huidige Oude Testament. Gek, want juist dat Oude Testament lijkt soms wel eens een beetje vergeten te worden in onze Christelijk-Evangelische wereld. En juist deze Schrift heb je ook nodig om opgevoed te worden. Hier vind je wat goed is of kwaad is, hier vind je wat Goddelijke wijsheid is, hier vind je levenswijsheid.
Voetnoot: Alle Bijbelteksten in deze overdenking zijn ontleend aan: Vertaling 1951 in opdracht van het Nederlands Bijbelgenootschap bewerkt door de daartoe benoemde commissies , © Nederlands Bijbelgenootschap, 1951.