Indien gij met Christus afgestorven zijt aan de wereldgeesten, waartoe laat gij u, alsof gij in de wereld leefdet, geboden opleggen (Kol.20:20)
In deze overdenking wil ik stilstaan bij de zinsnede uit het bovenstaande vers: alsof gij in de wereld leefdet. Eigenlijk een vreemde uitspraak, want zolang we nog niet gestorven zijn leven we toch in de wereld? Je kan toch niet over jezelf zeggen dat je niet meer leeft, terwijl je met beide voeten nog op deze aarde rondwandelt? En toch zegt Paulus het. In Gal.6:14 zeg hij eigenlijk hetzelfde maar gebruikt hij andere woorden: Maar ik moge ervoor bewaard blijven te roemen anders dan in het kruis van onze Here Jezus Christus, door wie de wereld mij gekruisigd is en ik der wereld. Hierbij gaat het mij om de woorden die ik zelf vet gedrukt heb.
Wij zijn voor de wereld gekruisigd en de wereld is voor ons gekruisigd. Oftewel: wij leven niet meer in de wereld. Immers, iemand die gekruisigd is is dood. Hij bestaat niet meer. Maar hoe kan dat? Niet meer bestaan terwijl je toch nog hier op aarde leeft? Het antwoord op deze vraag vinden we in dat wat Jezus Christus voor ons volbracht heeft. Datgene wat wij in Hem ontvangen hebben. En dat is heel wat!
In Christus kunnen wij inderdaad zeggen dat wij gestorven zijn voor de wereld. Dit wil zeggen dat er door zijn kruisdood een einde gekomen is aan onze oude mens. De mens die wij van nature zijn, afstammend van Adam, beheerst door de zonde en de dood. De mens die je bent vanaf je geboorte in deze wereld. De mens die opgroeit en gevormd wordt door deze wereld. De mens die verlangt naar geluk, welvaart, welzijn. De mens die er soms ook niet voor terugdeinst dit welzijn te zoeken ten koste van anderen.
Deze (oude mens) kan ook religieus zijn. Dat is het geval wanneer hij probeert zijn eigen goedheid te bewijzen voor God. Dikwijls door het naleven van allerlei wetten en regels. Maar het blijft de oude mens, die zichzelf onmogelijk kan verlossen. Ja dit is de mens in de wereld. Dit is wie wij waren voordat wij Christus leerden kennen. Dit is de mens die met Hem gekruisigd is en voortaan niet meer leeft in deze wereld.
Maar daar eindigt het niet! Het mooie is dat er dan wel een einde is gekomen aan deze oude mens, maar dat er wel een nieuwe mens voor in de plaats is gekomen. Een nieuwe schepping. Het is zoals Paulus schrijft in 2 Kor.5:17: Zo is dan wie in Christus is een nieuwe schepping; het oude is voorbijgegaan, zie, het nieuwe is gekomen. Het oude, dat wil zeggen: ons leven in de wereld, is voorbij. Het nieuwe, dat wil zeggen ons leven in Christus, is gekomen. Ja wij leven niet meer in de wereld, maar wij leven in Christus.
Dit nieuwe leven in Christus wordt in de Bijbel met verschillende bewoordingen omschreven: - Wij zijn met Christus opgewekt en levendgemaakt en met Hem geplaatst in de hemel (Efeze 2:5-6) – Wij zijn overgeplaatst vanuit de duisternis en leven voortaan in zijn koninkrijk (Kol.1:13) – Wij zijn dood voor de zonde maar levend voor God in Christus Jezus (Rom.6:11) – Ons burgerschap bevindt zich in de hemel (Filippenzen 3:20).
Samenvattend zou je kunnen zeggen: hoewel wij lichamelijk nog leven in deze wereld, behoren wij niet meer bij deze wereld, maar horen wij bij een andere wereld, namelijk Gods hemels koninkrijk. Wanneer je Hem leert kennen word je daadwerkelijk een vreemdeling op aarde. Je bent er wel, maar je hoort eigenlijk bij een ander land. Het land van God.
En dit besef, van een vreemde te zijn op aarde, verandert je hele manier van denken en leven. Je beseft dat je hier op aarde eigenlijk niet meer thuishoort, en je wilt je dan ook niet thuisvoelen. Immers jouw thuis is bij Hem, en vandaaruit wil je leven. Je leeft lichamelijk dan nog wel op aarde, maar je laat je leiden door Hem die hoort bij de hemel. Christus. Dit betekent dat je andere prioriteiten krijgt in je leven.
Je eerste prioriteit is om jouw Koning van het hemels rijk lief te hebben en te gehoorzamen. Je gebed is Hem steeds beter te leren kennen en Hem waardig te leven (Kol.1:9-10). Je zult merken dat je hierdoor regelmatig in conflict komt met de regels die de wereld je wilt voorschrijven. Maar dat kan ook niet anders, immers de gehele wereld ligt in duisternis, wordt beheerst door de vader der leugen. Terwijl jij daar uit getrokken bent. Je beaamt de woorden van Petrus: Hem, die u uit de duisternis geroepen heeft tot zijn wonderbaar licht (1 Petrus 2:9). Of de woorden van Paulus: Want gij waart vroeger duisternis, maar thans zijt gij licht in de Here; wandelt als kinderen des lichts (Efeze 5:8).
Je bent licht geworden, en je wilt geen deel meer hebben aan de duisternis van de wereld. Het besef dat je gestorven ben voor deze wereld maakt ook dat je anders tegen de zaken die gebeuren aankijkt. Je bekijkt alles vanuit het hemels perspectief, vanuit de visie van jouw Koning, Christus. Terwijl de wereld om je heen misschien horendol draait vanwege alles wat er gebeurt, vind jij je rust in de zekerheid dat alles gebeurt volgens Gods plan. Jij bent met Hem gezeten in de hemel die heeft gezegd: Mij is gegeven alle macht in de hemel en op de aarde (Mat.28:18). Je beziet de dingen zogezegd vanaf de hemelse troon. Geen paniek, geen angst, alles is veilig in zijn hand en jouw leven is veilig geborgen met Christus in God (Kol.3:3).
Ja, het gestorven zijn voor de wereld, en het burgerschap in de hemel heeft vele mooie gevolgen. Ik zal er nog één noemen: Je leert de aardse zaken los te laten. Immers, je beseft hoe vergankelijk alles is. Eigenlijk is alles al voorbij voordat het is begonnen! Hoevelen zijn er niet bezig met het bouwen aan een carrière, het liefst met veel inkomsten en invloed? Hoeveel tijd en energie wordt er niet gestoken in alles wat ons een betere positie verschaft, meer geld, meer aanzien, meer macht? Maar, zeker als je ouder wordt, begin je te beseffen: het gaat allemaal voorbij. Het leven is heel kort. En dat terwijl de eeuwigheid zo lang duurt!
Als gelovige mag je nu reeds leven vanuit de eeuwigheid. Waarom zoveel energie besteden aan iets wat voor jouw als gelovige reeds voorbij is gegaan? Dat piepkleine stukje dat het leven op aarde eigenlijk is?
Nee, we mogen het loslaten. Met andere prioriteiten, andere verlangens, een ander perspectief. Zijn perspectief.
Voetnoot: Alle Bijbelteksten in deze overdenking zijn, ontleend aan: Vertaling 1951 in opdracht van het Nederlands Bijbelgenootschap bewerkt door de daartoe benoemde commissies, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap, 1951.